Spiritualisme is de andere wereld of het hiernamaals of hoe we het ook noemen willen. Het is de grootste troost die er is als je iemand verloren hebt te weten dat diegene er nog altijd is en zich met ons verbonden voelt in alle lief en leed. Wij, kleine mensen, geven een steen met "rust zacht" er op, terwijl er één en al leven aan de andere kant is.
Ook dáár groei je door, terugkijkend naar het leven wat je hebt geleefd en naar de gevolgen van jouw aanwezigheid op aarde. Ik kan me best voorstellen dat je vaak denkt: had ik dat maar anders gedaan, waardoor er een verlangen ontstaat om nog een kans te krijgen om het over en beter te doen.
Wat moet het geweldig zijn om daar al jouw verloren geliefden weer te kunnen ontmoeten. Dan denk ik aan de troost die zij ons geven met de woorden: wat voor jullie een afscheid is, is voor ons een weerzien!
